Het verhaal van de “roze olifant” kent iedereen. Wanneer je wordt gevraagd om niet aan deze kleurrijke figuur te denken, popt die zomaar in je gedachten op.  En als dit roze exemplaar opduikt, heb je veel moeite om dit beeld terug uit je hoofd te krijgen.

Het verhaal van de “roze olifant” kent iedereen. Wanneer je wordt gevraagd om niet aan deze kleurrijke figuur te denken, popt die zomaar in je gedachten op.  En als dit roze exemplaar opduikt, heb je veel moeite om dit beeld terug uit je hoofd te krijgen.

De rol van onze gedachten in het alledaagse leven. We zitten immers dagelijks gevangen tussen imaginaire verwachtingen en verzonnen verplichtingen. In deze hectiek kunnen we onszelf zomaar kwijt geraken.

Laten we tijdens de kerstvakantie even verpozen met een mooi gedicht van Britt Nelissen. Om dan na het feestgedruis weer verder te gaan op onze nieuwe weg.

In november is er steevast tijd voor wat “winderigheid”. We kregen deze maand al heel wat stormen te trotseren. Elke keer kwam er vooraf een waarschuwing om te checken of alles in de omgeving nog goed vast zat. “Maak alles wat los zit stevig vast” kregen we keer op keer te horen…

Ken jij het verhaal van de kikker in de pan? De kroniek gaat als volgt: wanneer je een kikker in een pan met kokend water zet, zal deze kikvors onmiddellijk merken dat het water te heet is en uit te pan springen om zichzelf te redden. Hij voelt pijn en merkt het gevaar onmiddellijk op. Maar wanneer je dit beestje in een pan met lauwwarm water plaatst, voelt dat…

“Geniet er maar van!” is ongetwijfeld de meest voorkomende zin die we te horen krijgen wanneer we ergens naartoe gaan. Of het nu een feestje is, een weekend gaan uitwaaien, met vrienden een avond stappen of voor langere tijd nieuwe horizonten opzoeken we wensen elkaar steeds een positieve ervaring toe.

Vakantietijd = familietijd. En dan denk ik spontaan aan het liedje “We ’re a happy Family” van the Ramones uit 1977. Joey Ramone beschrijft op humoristische wijze het dagelijkse leven van het gezin waarin hij opgroeide. Het nummer geeft een schampere kijk op het traditionele gezinsleven en de druk die er heerst om aan bepaalde interne en externe verwachtingen te voldoen.

Wat vond ik het als kind heerlijk! Mijn mama die ‘s avonds sprookjes voorlas. Nog even wakker blijven maar toch al onder de dekens kunnen wegdromen. Alle bekende sprookjes passeerden de revue. En nu, bij het schoonmaken van de zolder, vond ik zowaar het sprookjesboek van de Deense schrijver Hans Christian Andersen terug. Hij schreef het lelijke eendje al in 1843 en het bekoort nog steeds jong en oud.

Dit mooie gedicht van Mary Oliver is er eentje dat ik koester. Mary beschrijft een reis als metafoor voor de zoektocht naar onszelf en het pad dat we willen bewandelen. Ze benadrukt verschillende aspecten die we in ons leven regelmatig tegenkomen wanneer we nieuwe wegen willen inslaan.