Breathe in, Breathe out: “Losse eindjes”

In november is er steevast tijd voor wat “winderigheid”. We kregen deze maand al heel wat stormen te trotseren. Elke keer kwam er vooraf een waarschuwing om te checken of alles in de omgeving nog goed vast zat. “Maak alles wat los zit stevig vast” kregen we keer op keer te horen. We controleerden naarstig of alles grondig was verankerd en vinkten af wanneer we constateerden dat het in orde was. De storm kwam en we handhaafden ons.

Dezelfde regel kunnen we ook toepassen om onze stressniveau te reduceren. Er komen immers regelmatig stormen op ons af, die stevig aan ons schudden én toch kunnen we deze leren trotseren.

Laat ik je in deze blog dan ook meenemen naar manieren om (terug) rust in je hoofd te brengen terwijl het rondom jou stormt 😊.

Vooral in ons professioneel leven komen we herhaaldelijk in stormweer terecht. Er wordt immers veel van ons verwacht:

·       We moeten een project opleveren maar binnen een (te) krappe periode

·       Meetings zijn een rode draad door onze dag en lopen steevast uit

·       Collega’s vallen uit maar de deadlines worden niet verschoven

·       Taken worden herverdeeld onder het team maar er wordt geen extra tijd voorzien

·       Er ligt nog zoveel werk op de plank en de klanten wachten ongeduldig op je antwoord

Kortom: al deze opdrachten vragen veel van ons. Gelukkig is ons brein kneedbaar en kunnen we onze gewoontes veranderen.

Wanneer je start met een taak bouw je een soort van druk op om deze opdracht tot een goed einde te brengen. Zolang die karwei niet is afgewerkt, blijft de spanning sluimerend aanwezig. Beschouw het als een lamp die altijd blijft branden. Je dimt het licht wel af en toe maar de lichtbron brandt nog wel. Deze sluimerstand vraagt bakken energie van je brein. Onbewust ontspan je zo onvoldoende. Veel energie gaat dan stiekem verloren. En dit gebeurt niet alleen op het werk, maar ook thuis. Daar zit je met diezelfde “taakspanning” wanneer je karweien systematisch voor je uit schuift of niet afgewerkt krijgt.

Hoe kunnen we er voor zorgen dat je brein toch kan verpozen en zo je heimelijke energielek verdwijnt?

·       Splits een groot project op in verschillende deeltaken

·       Werk elke deeltaak een voor een af

·       Soms is het onmogelijk om een deeltaak volledig klaar te krijgen op een dag. Schrijf deze openstaande taken ergens op. Zo geef je ruimte aan je brein om dit onafgewerkte deel (tijdelijk) los te laten.

·       Je wil toch graag vooruitgang zien? Deel nu elke deeltaak nog eens op in korte to-do lijstjes. Zo kan je elke dag toch delen afvinken en archiveren. Deze verlaten daaropvolgend je hoofd.

·        Neem voldoende marge tussen elke deeltaak zodat er rust is in plaats van rush

·       Beloof alleen af te werken wat je aankunt en verdeel de taken onder iedereen die mee verantwoordelijk is. Alleen zo kan je het geheel met kalmte tot een goed einde brengen

Niet alleen taken kunnen ons brein nodeloos op “aan” laten staan. Ook het omgaan met mensen geeft regelmatig die extra druk. Soms schuiven we (moeilijke) gesprekken voor ons uit: een afstemming met je familieleden concretiseren, het op een lijn brengen van de afspraken binnen het gezin, je oprechte mening geven aan je vrienden, open feedback geven aan collega’s,…

Reken af met al deze situaties of het nu taken of gesprekken zijn, want dan pas gaat je brein afgekoppeld raken. Knoop al je losse eindjes aan elkaar, dan kan ook jij met een helder hoofd en een ontspannen geest vanaf nu alle stormen doorstaan.

Mocht je hier toch in vast komen te zitten dan help ik je graag persoonlijk verder.

Harte groet,
Karine

Vorige
Vorige

Breathe in, Breathe out: “Wat is”

Volgende
Volgende

Breathe in, Breathe out: “De kikker in de pan”