Wat vond ik het als kind heerlijk! Mijn mama die ‘s avonds sprookjes voorlas. Nog even wakker blijven maar toch al onder de dekens kunnen wegdromen. Alle bekende sprookjes passeerden de revue. En nu, bij het schoonmaken van de zolder, vond ik zowaar het sprookjesboek van de Deense schrijver Hans Christian Andersen terug. Hij schreef het lelijke eendje al in 1843 en het bekoort nog steeds jong en oud.

Dit mooie gedicht van Mary Oliver is er eentje dat ik koester. Mary beschrijft een reis als metafoor voor de zoektocht naar onszelf en het pad dat we willen bewandelen. Ze benadrukt verschillende aspecten die we in ons leven regelmatig tegenkomen wanneer we nieuwe wegen willen inslaan.