Breathe in, breathe out : “Houston, we have a problem”

“Houston, we have a problem”: wie de lanceringen in de ruimte wat volgt, weet dat deze zin regelmatig terugkomt tijdens missies. Er staat op aarde dan ook een leger van experten klaar om de ruimtereizigers te ondersteunen als zich daarboven een probleemgeval voordoet.

Hetzelfde gebeurt ook als we onder familie of vrienden een eigen issue poneren. Wanneer je stelt dat “je de laatste tijd wel heel moeilijk inslaapt”, krijg je direct een aantal pasklare oplossingen voorgeschoteld. “Drink na de middag geen koffie meer, want die cafeïne doet je de das om”, “Zou je niet beter een yogacursus volgen, dan relax je en dan kan je beter inslapen” tot “ik gebruik een Zolpidem en ben direct weg, vraag dat eens aan je dokter”.

Een probleem geeft wrevel en moet zo snel mogelijk uit ons systeem.

Maar wat is een probleem eigenlijk?

Een probleem ontstaat wanneer er frictie is tussen de feiten en de verwachtingen. Als er geen wrijving tussen beide is, maak je er ook geen punt van. Verder is een probleem ook persoonsgebonden. Wat voor de ene persoon onoverkomelijk is, daar ziet de andere geen graten in.

Problemen hebben is menselijk. Zolang we verwachtingen scheppen, zolang zullen er issues opduiken, dus hier 4 mogelijkheden om  je eigen kwesties te onderzoeken, zodat je beter kan omgaan met de beletsels die op je pad komen:

Oplossen

Dit doen we meestal. Je past de feiten aan de verwachting aan. Handig bij kleine akkefietjes: je wil gaan fietsen, je band is lek, je pompt de band op en hupsakee daar ga je lekker uitwaaien!

Vrijlaten

Je hebt geen andere keuze dan de verwachting bij te stellen op basis van de feiten.   Bijvoorbeeld: je wil met de wagen naar zee, maar de auto start niet, het is zondag en de garage is gesloten. Je beslist om de trein te nemen. Het doel: naar zee gaan blijft behouden, je wijzigt gewoon het vervoermiddel. Je laat de keuze - om met de wagen te rijden - varen.

Vrijlaten wil ook zeggen dat je een gebeuren een plaats geeft in je leven. Hier gaat het dikwijls om een opgelopen trauma. Dit is niet altijd even evident. Bij een complex probleem kan dit een pijnlijk en langdurig proces zijn.

Registreren

Je kan hier niet anders dan de kwestie onder ogen zien. Je merkt het op. Misschien kan je op een bepaald moment je vooruitzichten bijstellen en eventueel verandert er op termijn iets aan de feiten. Maar NU is het probleem gewoon aanwezig. Bijvoorbeeld: je kind blijkt te stotteren. Dat ervaar je als een beletsel want praten gaat moeizamer dan bij leeftijdsgenoten. Dit kan je niet loslaten, noch oplossen  -  in ieder geval toch niet direct. Dit heb je te aanvaarden. Je kan de pijn wel verzachten door hulpmiddelen in te schakelen. Na verloop van tijd merk je dan bijvoorbeeld dat door logopedie de toestand toch verbetert.

Boetseren

Je kunt de feiten niet veranderen én je wil tegelijkertijd je verwachtingen ook niet aanpassen. Je creëert een nieuwe mogelijkheid. Een recent voorbeeld: als diëtiste behoor je tot de niet-essentiële contactberoepen en mag je dus geen mensen ontvangen in je praktijk door de Corona-maatregelen. Je zegt de afspraken niet af, dus ga je virtuele gesprekken aan of neem je de personen mee op wandelgesprek. Zo ontdek je dat je met virtuele gesprekken meer mensen kan bereiken en dat wandelgesprekken mensen leren genieten van beweging. De kwestie wordt dus van beperking naar mogelijkheid gebracht.

Weten wat bij een bepaalde kwestie de beste benadering is, zal ervoor zorgen dat je alle probleemgevallen realistischer bekijkt. Door elke keer zowel de feiten als je verwachtingen nauwgezet te onderzoeken, zal je merken dat je meer invloed hebt op je problemen dan je denkt.

Soms moet je de feiten onderzoeken, je verwachtingen bijstellen, de juiste keuze maken en zien wat er gebeurt.

Harte groet,
Karine

Wil je hierin professionele begeleiding, aarzel dan niet om contact te zoeken.